ANKA
Bazen hiç olmaz denilen şeylerin olduğuna şahit oldum belki birçoğunuzun çocukluğu etkileyici ve heyecan vericiydi lakin benimki öyle değildi üstelenmem gerken sorumluluklar vardı ve sadecee 13 yaşındaydım hadi biraz daha geçmişe gidip olayın başlangıcına bakalım... Sene 2017 ; Mutluyum bir annem ve babam var sıcak yuva birsürü akraba toplanmış arkadan İyki doğdun sesleri ve yüzümde koca bir tebessüm mumları üfledim ve sıra hediyelere geldi herkesinki mükkemel üstüydü ama babamın hediyesi şaşırttı nasıl kullanıcağımı bilmiyordum sanırım o bir pırıldayan taştı aslında ilk başta komik buldum ve babama neden dedim.. Oda bana o atalarının sana yadigar anka dedi bidaha güldüm ve şöyle bir kahkaha sesiyle dedimki. ; aaa hadi ama baba benim atalarım kim onları tanımıyorum. Sonra babam çekmeceden kocaman bir eski kitap çıkardı üstünde kocaman ANKA yazıyordu.. Evett bu benim ismim sanırım biraz ürktüm bune dediiim!! Babam da bana ; sen ölümsüz bir cadısın sen elementlerin yadigar atasısın dedi.